VERSLAG

Woensdag 19 januari

Het is slechts 250 kilometer en je bent na een paar uurtjes rijden in een volstrekt andere wereld. Een wereld met een totaal ander landschap en een heel vreemde taal. In Tenneville, waarheen we op weg zijn, spreekt men Frans en is het landschap niet plat, maar serieus heuvelachtig.
Onze trouwe Toyota zoeft rustig over de soms zwaar aangeslagen Belgische snelwegen. Lage wegenbelastingen zijn een zegen, maar goede wegen ook. Ik heb toch een lichte voorkeur voor de Nederlandse situatie.
Night ligt stilletjes op de achterbank. Hij heeft gezelschap van pantoffels, spelletjes en andere artikelen die we denken op ons vakantieverblijf nodig te hebben. Hij lijkt dankbaar dat hij deze keer echt mee mag op vakantie. Meestal, als we een verre bestemming opzoeken, mag hij voor enkele weken naar een hondenkennel. Nu niet, het is deze keer dicht bij huis en huisdieren zijn in het bij Belvila gehuurde huisje, welkom.
Tenneville, een klein stipje in de Ardennen. Het is onze tijdelijke verblijfplaats, een stekkie voor een dag of vijf.
Iets te vroeg arriveren we bij het op een heuvel liggend houten huisje. Het is jammer dat het vrij mistig is, waardoor het uitzicht vanuit het huisje niet echt optimaal is. Maar het belooft wel veel goeds, alleen een fraai zonnetje ontbreekt.
De eigenaar/verhuurder staat ons al op te wachten en na een korte, maar duidelijke rondleiding laden we de Toyota uit en leggen alles in het huisje. Het verblijf is echt prachtig! Een mooie ruime woonkamer, prachtige badkamer en een hele mooie, ruime slaapkamer. Hier zullen we het de komende dagen wel redden.
Het is al snel etenstijd en omdat we geen Corona-risico met restaurantbezoek willen nemen, maakt Marjolein een heerlijke pastaschotel klaar met broccoli en zalm.
Na de maaltijd nemen we de tijd om weer eens lekker de strijd met elkaar aan te gaan en knallen er een kaartspel tegenaan. Ondanks dat ik zelf een beetje ingehouden speel (alleen de linker hand), wordt het een ontluisterende nederlaag voor mijn lieve eega. Marjolein wijt het aan puur geluk, of beter vanuit haar positie gezien, zuiver ongeluk. Feit blijft dat het weer erg gezellig is en de uitslag doet daar gelukkig niet echt iets aan af.
We besluiten om vroeg naar bed te gaan. Morgen voor de middag gaan we uitgebreid luieren. Na de middag gaan we de bossen in om een heerlijke wandeling te maken. Mits het weer dat toelaat……..

Donderdag 20 januari

Het zit nog niet mee. De lucht is 50 tinten grijs en al gauw komt de sneeuw met bakken uit de hemel vallen. Het is natte sneeuw die niet blijft liggen en die de wandelpaden alleen maar slechter maakt. We rijden dus eerst maar even naar een kleine, mooie supermarkt in het dorp om daarna te brunchen. Bij terugkomst duiken we het souterrain in en gaan de strijd met elkaar aan op de tafeltennistafel. Ik sla Marjolein in drie spelletjes volledig van de tafel. Maar ik moet niet te hard roepen, ik weet dat ze dit spelletje ontzettend goed beheerst en dat ze ijzersterk terug zal komen. Maar na de verpletterende nederlaag van gisterenavond met kaarten is dit voor haar een matige start van onze onderlinge competitiestrijd.
De brunch is heerlijk, we doen ons tegoed aan allerlei lekkernijen die we uit de supermarkt hebben meegenomen. Lekker, hoor!

Een eerste wandeling eindigt letterlijk in de modder. We willen ons niet laten kennen en stappen welgemoed en driftig de bossen in terwijl de witte vlokken massaal uit de hemel vallen. De paden zijn modderig en worden dat allengs meer en meer. We besluiten snel terug te gaan naar het vakantiehuisje en gaan met elkaar de strijd met kaarten aan. Als de rook is opgetrokken is Marjolein weer het slachtoffer. Even kijken of er hier in de buurt ook een Bureau Slachtofferhulp is……

Het avondeten bestaat uit heerlijke erwtensoep die Marjolein van huis heeft meegenomen. De voorgenomen extra pannenkoeken worden geschrapt, de inwendige mens is meer dan voldaan. De avond is opnieuw voor een gevecht met kaarten en opnieuw gaat Marjolein kopje onder. Het zit haar niet mee. Ze krijgt slechte kaarten en haar tegenstander is natuurlijk van uitzonderlijke klasse. In de avonduren zie ik Ajax over de amateurs van Excelsior Maassluis heen denderen! We volgen nog even de ontwikkelingen van The Voice of Holland en duiken ronden twaalven lekker weer in het mandje. We hebben een relaxte, rustige en dus leuke dag achter de rug.

Vrijdag 21 januari

Het heeft gesneeuwd. En af en toe sneeuwt het zelfs nóg een beetje. De wereld is mooi wit en als ik Night uitlaat, dartelt hij door het witte bos. Een fraai zicht, zo’n pikzwarte hond in een wit besneeuwd bos.Het bos is ook echt machtig mooi en af en toe blijf ik stilletjes staan om te kijken of er misschien ergens enig wild te zien is. Helaas, ik zie geen enkel dier en ik vermoed dat ik vroeger moet komen om met succes een wild dier te spotten.
Bij de lokale bakker pikken we een vers broodje op en na de lunch maken we ons klaar voor een lekkere wandeling.

De wandeling is prachtig. Bij de start is het nog grauw en grijs, maar al gauw komt het zonnetje door het wolkendek heen prikken. En vervolgens hebben we het hele rondje een mooi zonnetje in beeld! De eerste kilometer is een verrassende. Vanaf de  eerste meters klimt het weggetje naar de hoogste punt in de buurt op 450 meter hoogte. Ik probeer mijn worsteling tegen de ruim 10% steile helling voor Marjolein te verbergen, maar het valt niet mee om het soort paardengesnuif te maskeren. Totdat ik merk dat ook het hoofd van Marjolein stap voor stap méér de kleur van een overrijpe tomaat aanneemt. De klim blijkt de moeite waard, want bovenop de pukkel hebben we gaaf zicht over een prachtige vallei waar doorheen de Ourthe slingerend haar weg vindt. Prachtig. En zo lopen we in totaal 5 kilometertjes die door het pittige op- en afcircuit toch aardig in de benen gaan zitten. Maar alles bij elkaar is het echt een gave tippel. Dankbaar laten we ons door onze trouwe Toyota terug naar het vakantiehuisje brengen. Marjolein tovert biefstuk-frites op tafel. Al smikkelend stellen we vast dat we het enorm getroffen hebben. Met alles, maar het meest nog met elkaar…..

De Ourthe

Zaterdag, 22 januari

Het is ‘s ochtends vroeg. De wereld is grauw en grijs. Het is miezerig en het zet direct ons voornemen voor een nieuwe wandeling op de tocht. De ochtendwandeling met Night bevestigt dat ook. Het is gewoon niet fijn in het bos. Alles is zeiknat. We besluiten dan ook gauw om een autorit door de streek te maken.
We richten ons daarbij vooral op Roche en Ardenne en Houffalize. Op weg naar Roche steekt de mist ook nog eens op en de omgeving ziet er gewoon een beetje naargeestig uit. Totdat we in Roche en Ardenne komen. Natuurlijk is het niet optimaal, maar wat een leuk stadje is dat! Mooie, oude gebouwen, een enorm kasteel en prachtige, gezellige winkelstraten kenmerken dit plaatsje als centrum van de Ardennen. We slenteren een poosje door Roche, waarna we besluiten om in één van de komende jaren hier terug te komen. Met een zonnetje erop moet dit stadje zelfs een ietwat feeërieke uitstraling hebben. 
De rit naar Houffalize voert langs de Ourthe en is prachtig, ook al wordt het zicht serieus ontnomen door de dikker wordende mist. Houffalize is leuk, maar kan niet in de schaduw staan van Roche!
En zo komen we in de loop van de middag weer terug in Tenneville, waar niet lang daarna het wereldkampioenschap tafeltennis van start gaat. De winst gaat uiteindelijk naar Edward Bogard, die in de finale Marjolène Soloeil Du Champs met 3-2 in sets verslaat. Teleurstellend is dat de NOS niet present is. Daar geeft men weer eens de voorkeur aan het NK schaatsen. Ze snappen er in Hilversum werkelijk niets van.
Het menu voor deze avond is simpel, maar wel heel lekker. Marjolein scoorde in de plaatselijke uitstekende supermarkt een heerlijk stokbrood en fantastisch lekkere Franse kaasjes. Het is smikkelen bij onze “laatste avondmaal” in de Ardennen. Althans voor 2022, want over niet al te lange tijd zijn we hier weer terug. Maar dan bestellen we er toch een bakje zon bij…

Morgen rest nog de reis naar Zeeland, weer terug naar ons  wereldje thuis. Het is goed dat we ook daar naar kunnen uitzien!